Badanie: Czym różnią się od siebie listy motywacyjne na świecie?

Listy motywacyjne Holendrów poszukujących pracy na liście 5 najdłuższych listów na świecie

Okazuje się, że Holendrzy poszukujący pracy piszą stosunkowo długie listy motywacyjne. Średnio zawierają one 275 słów. Tylko w czterech innych krajach ubiegającemu się o pracę potrzeba średnio większej liczby słów.

Jedynie listy motywacyjne Duńczyków zawierają ponad 300 słów. Brazylijczycy piszą najkrócej: aby wyjaśnić, dlaczego są odpowiednimi kandydatami na dane stanowisko, wystarczy im zaledwie 150 słów.

Włosi i Brytyjczycy formułują najdłuższe zdania

Czy łatwo rekruterowi przeczytać taki list motywacyjny? Przede wszystkim włoscy rekruterzy muszą przebrnąć przez listy pełne zdań ciągnących się jak makaron. Zdania we włoskich listach motywacyjnych zawierają średnio 23 słowa.

Analiza wykazała, że również Brytyjczycy uwielbiają długie zdania. Średnio składają się one z 22 słów. Holendrzy komponują znacznie krótsze zdania – z około 17 słów. Kanadyjczycy stawiają kropkę po 10 słowach i tym samym pisane przez nich zdania są najkrótsze ze wszystkich.

Zwrot grzecznościowy jest różny w różnych krajach

Również zwrot grzecznościowy różni się w zależności od kraju. W Holandii, podobnie jak w pięciu innych krajach, ubiegający się o pracę zwraca się do odbiorcy listu, pisząc „Pan”/”Pani”. W wielu krajach angielskojęzycznych, a wśród nich w Australii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych list adresuje się bezpośrednio do menedżera ds. zatrudnienia.

W niektórych krajach preferowana jest konkretna płeć adresata. Mieszkańcy Indii kierują swój list do „pana menedżera”, podobnie we Włoszech, Hiszpanii i Czechach piszący list zwracają się najczęściej do adresata płci męskiej. W przeciwieństwie do nich Belgowie i Niemcy zwracają się w swoich listach najczęściej do kobiety.

Jedynie Czesi nie rozpoczynają z reguły listu od „ja”

Niemal w każdym kraju list motywacyjny rozpoczyna się przeważnie od „ja”. Jedynie w Czechach aplikujący na nowe stanowisko wybierają najczęściej inne słowo; jest nim “ostatnio”. Australijczycy piszą na początku najchętniej o sobie; tak było w przypadku prawie połowy wszystkich listów. W Holandii od „ja” zaczyna się 18,1% wszystkich listów.

Choć rozpoczynanie listu motywacyjnego słowami „gdy” i ‘kiedy” albo określeniem czasu charakteryzuje Czechów, to gdzieindziej też nie jest czymś wyjątkowym. We wszystkich badanych krajach słowa: „gdy”, „kiedy” znajdują się w pierwszej dziesiątce słów, za pomocą których ubiegający się o pracę rozpoczynają swoje listy motywacyjne.

Ponadto poszukujący pracy Belgowie i Brytyjczycy rozpoczynają swój list w sposób uprzejmy. Wśród 10 najczęstszych słów otwierających list motywacyjny w tych krajach znajduje się słowo „chętnie”.

Praca na centralnym miejscu, z wyjątkiem listów niderlandzkojęzycznych

W większości krajów rzeczownik w liście najczęściej używa się rzeczownika „praca” lub czasownika „pracować”. Inaczej jest w Belgii i Holandii. W niderlandzkojęzycznych listach motywacyjnych najczęściej używanym słowem jest przysłówek „chętnie”.

Listy najczęściej używanych słów w różnych krajach niewiele się od siebie różnią. Uderzające jest to, że większość osób ubiegających się o pracę skupia się na tym, co już potrafi, a nie na swoim dalszym rozwoju, jaki zapewni im nowe stanowisko.

Wszędzie jest zwyczajem, by w liście motywacyjnym wspominać na przykład o “doświadczeniu” i „umiejętnościach”, podczas gdy słowa „rozwój” i „szansa” rzadko znajdują się na górze listy 10 najczęściej używanych słów.

Metodologia badania

Jak wyglądają listy motywacyjne w różnych krajach? By znaleźć odpowiedź na to pytanie, Cveasy przeanalizowało tysiące listów motywacyjnych z całego świata pod względem różnicy w ich długości i spotykanym słownictwie. W sumie zbadano 361 312 listów, z czego 7 212 listów poszukujących pracy Polski.