Jeśli chciałbyś kontynuować karierę za granicą albo jeśli aplikujesz do brytyjskiej albo amerykańskiej firmy w Polsce, gdzie językiem komunikacji jest angielski, potrzebne Ci jest CV po angielsku. W tym blogu opiszemy, co należy, a czego nie należy robić w przypadku życiorysu po angielsku.
Na ile różni się CV po polsku od CV po angielsku? Jak pisać CV po angielsku? A jakie są różnice między CV a podsumowaniem zawodowym?
Jeśli zainteresowało Cię zagraniczne ogłoszenie o pracę, istnieje duże prawdopodobieństwo, że proces aplikacji będzie przebiegał po angielsku. Napisanie e-maila po angielsku to tylko początek, oprócz niego potrzebne Ci będzie CV i list motywacyjny po angielsku i w tym językiem będziesz posługiwać się podczas rozmowy kwalifikacyjnej.
W tym blogu skupimy się na CV po angielsku. Przyjrzymy się temu, jak bardzo się różni od polskiego CV, i pokażemy Ci, jak je napisać. Najpierw jednak wyjaśnimy różnicę między europejskim i amerykańskim CV.
Wydaje Ci się, że znasz wystarczająco angielski, aby posługiwać się nim w pracy? Czy jesteś tego pewien? Nowa pracy to wyzwanie – lepiej, żeby bariera językowa nie utrudniała Ci działania. Warto zapoznać się z żargonem biurowym. Pomoże Ci to już w procesie aplikacji!
Amerykańscy, kanadyjscy i australijscy pracodawcy nie wymagają właściwie CV, tylko podsumowania zawodowego. W tych krajach określenie CV, czyli curriculum vitae, stosuje się tylko w odniesieniu do funkcji w świecie akademickim, na uniwersytetach i stanowiskach naukowych.
W Wielkiej Brytanii jest czasem mowa o CV, ale w praktyce jego struktura przypomina podsumowanie zawodowe.
Różnice między polskim CV a angielskim CV nie są zbyt wielkie, ale warto o nich pamiętać podczas pisania tego rodzaju tekstów. W przypadku podsumowania zawodowego kandydaci powinni wyraziściej przedstawić swój charakter. Zamiast suchego wymieniania osiągnięć zawodowych, powinieneś napisać o tym, jakie są Twoje cele, jakiej pracy szukasz i opisać osiągnięcia na poprzednich stanowiskach. Podsumowanie zawodowe częściej niż CV zawiera też osobiste motto osoby ubiegającej się o pracę.
CV i podsumowanie zawodowe różnią się od siebie również długością: podsumowanie zawodowe zawiera podobną treść, zapisaną w krótszy sposób. Podstawowa zasada określa, że podsumowanie zawodowe nie powinno przekraczać jednej strony A4, nie jest jednak zbyt wielkim błędem, jeśli będzie miało objętość dwóch stron. CV liczy z reguły dwie strony, a czasem nawet więcej, szczególnie w przypadku życiorysu akademickiego.
Dla jasności: mówiąc o angielskojęzycznym CV, mamy na myśli podsumowanie zawodowe. Aby zapoznać się ze wszystkimi różnicami między tymi dwoma rodzajami tekstów, przeczytaj poniższy blog.
Pisząc angielskie CV powinieneś mieć pod ręką swój polski życiorys. Niektóre informacje możesz przenieść z niego w niezmienionej formie, inne potrzebują dodatkowego wyjaśnienia. Poza tym pewnej sekcji w polskim CV może brakować. Chodzi o Profile, czyli podsumowanie profilu, którego w angielskim życiorysie nie może zabraknąć. Poniżej wymieniamy po kolei wszystkie niezbędne sekcje. Zamieszczamy je w kolejności, w jakiej należy je uwzględnić w angielskim CV.
To, co w polskim CV widnieje w rubryce Personalia, w angielskim CV zatytułowane jest Details albo Info. Rubryka ta zawiera Twój adres, adres e-mail i numer telefonu.
Zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii zdjęcie nie jest obowiązkowe. W Stanach Zjednoczonych posunięto się dalej – tam stanowczo odradza się załączanie zdjęcia ze względu na prawo antydyskryminacyjne. Firmy zatrudniające nie chcą, żeby pracownicy pomyśleli, że pracodawca podjął jakąkolwiek decyzję na podstawie wyglądu zatrudnionego! W amerykańskim podsumowaniu zawodowym lepiej też nie umieszczać informacji płci, stanie cywilnym i narodowości, ani daty urodzenia.
Czy w CV miałeś już rubrykę Profil osobisty? W takim razie pierwszy krok masz już za sobą. W sekcji Profile opowiadasz potencjalnemu pracodawcy, co mu masz do zaproponowania – na angielskim CV nie może tego zabraknąć! Najpierw, odnosząc się do funkcji, o którą się ubiegasz, opisujesz po krótce swoje doświadczenie zawodowe, wykształcenie oraz kompetencje. Następnie wymieniasz dziedziny, w których jesteś ekspertem, a na końcu mówisz pracodawcy, co chcesz i możesz wnieść do firmy. W przypadku amerykańskich firm możesz to nieco uwypuklić – tam musisz się umieć sprzedać! W Polsce i Wielkiej Brytanii jesteśmy skromniejsi, ale w Stanach Zjednoczonych podkreślanie swoich zalet nie jest uznawane za arogancję.
W sekcji Employment history, czyli Historia zatrudnienia wpisujesz po prostu swoje doświadczenie zawodowe odnoszące się w jakiś sposób do funkcji, na którą aplikujesz. Podsumowujesz stanowiska pracy i wykonywane w przeszłości obowiązki. Należy też podać miesiące i lata, w których pracowało się w konkretnej firmie. Jeśli pracowałeś już w wielu miejscach, ogranicz się do najbardziej istotnych i odpowiednich dwóch do czterech funkcji. Jesteś samozatrudniony? Wymień swoje najciekawsze zlecenia. Podobnie jak w polskim CV doświadczenie zawodowe podaje się w odwróconej kolejności chronologicznej: listę otwierają zawsze te najnowsze.
Zarówno w Polsce, Wielkiej Brytanii, jak i Ameryce referencje wymienia się jedynie wówczas, gdy pracodawca o nie poprosi w ogłoszeniu o pracę. W przypadku, kiedy ubiegasz się o pracę za granicą, podanie referencji jest dobrym pomysłem! Zagraniczny pracodawca nie zna zapewne metod ani reputacji Twoich polskich pracodawców – wówczas referencje to wartościowe uzupełnienie Twojego CV.
Jakie masz (zawodowe) wykształcenie? W jakim okresie odbyłeś edukację i co było Twoją specjalizacją? Chodzi tutaj o profil Twojej szkoły średniej, czy niektóre dodatkowe przedmioty albo kierunki na studiach.
Systemy edukacji są w różnych krajach różne. W Polsce mamy szkołę podstawową, następnie średnią o profilu zawodowym niższym i wyższym albo ogólnokształcącym, a na końcu Uniwersytet albo Szkołę Wyższą Zawodową. W Stanach Zjednoczonych i kilku innych krajach istnieje coś w rodzaju szkoły pośredniej dla dzieci w wieku od jedenastu do czternastu lat (przypomina ona polskie gimnazjum, które niedawno zniesiono). W Ameryce i w Wielkiej Brytanii jest też tylko jeden rodzaj szkoły średniej – high school. International General Certificate of Secondary Education (w skrócie IGCSE) to międzynarodowy ekwiwalent brytyjskiego dyplomu General Certificate of Secondary Education, otrzmywanego przez uczniów w wieku szesnastu-siedemnastu lat po zdaniu odpowiedniego egzaminu.
Poniższa tabelka pomoże Ci w tłumaczeniu:
Nie tylko systemy szkolne różnią się pomiędzy sobą, ale także oceny. W Polsce nikt nie wie, co oznacza dobra albo zła GPA, w Ameryce nic nie powie polska 2 albo 6. W Wielkiej Brytanii istnieją nawet różnice pomiędzy Anglią, Szkocją i Walią: w zależności od części kraju uczniowie oceniani są według skali od A do F, albo od 1 do 10. Na szczęście nie jest tam zwyczajem podawanie swoich ocen, nie trzeba się więc nad tym specjalnie zastanawiać.
Jeśli ukończyłeś studia z doskonałym wynikiem, opublikowałeś swoją pracę dyplomową, albo uczęszczałeś na zajęcia dla wybitnych studentów, koniecznie powinieneś o tym wspomnieć. To nie miejsce na fałszywą skromność.
Jakimi umiejętnościami dysponujesz? W tej rubryce możesz wymienić swoją znajomość oprogramowania, napisać, że jesteś osobą zorganizowaną i że lubisz publiczne wystąpienia. Sztuczka polega na tym, żeby się dobrze sprzedać, nie mijając przy tym z prawdą. Nie chcesz chyba, żeby Cię przyłapano na tym, że nazmyślałeś? W przypadku amerykańskiego CV zwyczajem jest ilustrowanie umiejętności za pomocą konkretnych osiągnięć. Wymień przykładowo rezultaty osiągnięte w poprzedniej pracy (w rubryce Employment history), uzyskane dyplomy i certyfikaty (w rubryce Certificates) oraz nagrody (Awards).
Tutaj wymieniasz znane Ci języki. Jeśli wystarczy miejsca, określ też poziom ich pasywnego (czytanie i rozumienie ze słuchu) oraz aktywnego (pisanie i mówienie) opanowania.
Przy okazji języków: odpowiednio dopasuj angielską pisownię do firmy, w której starasz się uzyskać pracę. W brytyjskich, irlandzkich, australijskich i nowozelandzkich firmach stosuje się brytyjską pisownię i pisze na przykład colour, theatre, realise. W Stanach Zjednoczonych należy pisać color, theater, realize. W internecie z łatwością znajdziesz informacje o różnicach. Kanada jest tutaj wyjątkiem: tam czasem stosuje się brytyjską, a czasem amerykańską pisownię. Czyli właściwie nie można zrobić błędu. Nie zaszkodzi, żebyś poprosił kogoś o sprawdzenie Twojego angielskiego. Najlepiej, gdyby zrobiła to osoba, dla której angielski jest językiem rodzimym.
W tej rubryce należy wymienić tylko te języki, którymi operujesz na poziomie profesjonalnym. W przypadku, gdy przez trzy lata uczyłeś się francuskiego, na przykład w szkole średniej, ale już od wielu lat się nim nie posługujesz, dla Twojej kariery on się nie liczy.
Zainteresowania wiele o Tobie mówią. Mogą pokazać, że jesteś graczem zespołowym, albo przeciwnie – osobą pracującą samodzielnie. Demonstrują na przykłąd, że jesteś aktywny i masz talent techniczny, albo że jesteś opiekuńczy i bardzo dokładny. Zastanów się dobrze, które z zainteresowań i hobby chcesz zamieścić na CV. Najlepiej, żebyś podkreślał swoje zainteresowania w zależności od funkcji, o którą się ubiegasz. Tutaj znajdziesz więcej informacji o zainteresowaniach na CV.
I w końcu istnieje kilka rubryk nieobowiązkowych: Dyplomy, nagrody, licencje, wolontariaty i aktywność dodatkowa. To, czy z nich skorzystasz, zależy od rodzaju pracy oraz Twojego wieku. Jeśli jeszcze uczęszczasz do szkoły albo studiujesz, możesz wymienić dodatkowe zajęcia. Jeśli byłeś członkiem studenckiej komisji, albo członkiem zarządu stowarzyszenia studenckiego, wpisz to w rubryce Extracurricular Activities.
Ewentualne wolontariaty zaliczają się do Community Involvement. W szczególności amerykańscy pracodawcy cenią społeczne zaangażowanie u swoich pracowników. W przypadku niektórych dziedzin, na przykład w opiece zdrowotnej i w IT ważne jest ciągłe dokształcanie. Dyplomy i certyfikaty zdobyte po ukończeniu kursów możesz wymienić w rubryce Certificates albo Licenses. Jeśli zdobyłeś nagrody za szczególne zaangażowanie w pracy albo w nauce, napisz o tym w rubryce Awards albo Distinctions.
Jeśli zamieszczone powyżej informacje Ci nie wystarczają i chciałabyś oprzeć swoje CV po angielsku na konkretnym przykładzie, nie martw się – byliśmy na to przygotowani. Poniżej znajdziesz przykład CV po angielsku, który pomoże Ci w napisaniu własnego.
Jeśli jesteś gotowy, żeby napisać angielskie CV, możesz się do tego zabrać na różne sposoby. Możesz sam spróbować je stworzyć za pomocą Worda albo w formacie Google Docs, ale to zajmie Ci sporo czasu. Może jednak wolisz otrzymać piękne CV po angielsku nieco szybciej? Wtedy możesz skorzystać z kreatora CV online. Pamiętaj, że nie wszystkie są równie dobre, dlatego warto je ze sobą porównać, bo różnią się nie tylko ceną, ale też ilością oferowanych szablonów.
Z tego względu proponujemy Ci oczywiście odwiedzenie naszej strony z Wzór CV. Powstał on na podstawie wieloletnich doświadczeń zarówno osób ubiegających się o pracę, jak i menedżerów ds. zatrudnienia, dlatego nieskromnie uważamy, że jest idealnym narzędziem dla takich osób jak Ty, które poszukują pracy. Chyba nie zaszkodzi, jeśli go wypróbujesz, prawda?